Σράμεκ, Φράνα

Τσέχος συγγραφέας και ποιητής (Σόμποτκα, Βοημία 1777 - Πράγα 1952). Αναρχικός, κατά το τέλος του A’ Παγκόσμιου πόλεμου, το 1918 εγκατέλειψε την πολιτική για να ασχοληθεί αποκλειστικά με τη λογοτεχνία. Συγγραφέας εμπρεσιονιστής ύμνησε τον έρωτα και τη χαρά της ζωής στα θεατρικά του έργα δίνοντας τους λυρισμό και συγκίνηση (Το καλοκαίρι, 1915, Το φεγγάρι πάνω απ’ το ποτάμι, 1922) και στα μυθιστορήματα του Ασημένιος άνεμος (1910), και Το σώμα (1919). Το ίδιο εμπρεσιονιστής είναι και στα ποιήματα του Άθλια ζωή, κι όμως σ’ αγαπώ (1924) και Ο καταρράκτης (1922).